Via een relatie kreeg ik een verzoek om een uitvaart te verzorgen. Sonny (44) was overleden na een kort ziekbed en had gevraagd of ik zijn uitvaart wilde begeleiden. Het was niet naast de deur: Sonny woonde met zijn Froukje en kinderen Thomas, Rozemarijn en Suzanne in Meedhuizen (Groningen). Samen met het gezin hebben we de uitvaart voorbereid. Het leven kende voor Sonny veel uitdagingen, maar ondanks dat bleven hij en Froukje de zonzijde zien. Misschien lag dat wel in zijn naam besloten.
Doordat hij eerder ook al eens ziek was geweest, moest hij zijn bedrijf opgeven. Hij ging echter niet bij de pakken neerzitten en vond een nieuwe hobby: het racen met op afstand bedienbare auto’s. Hij sleutelde er zelf aan, samen met zijn zoon Thomas. Ze reisden samen naar wedstrijden, en de raceclub werd een nieuwe hechte familie.
Samen bedachten we een rol voor deze hobby tijdens de uitvaart. Aan het begin van de dienst reden vier elektrische auto’s de aula binnen. Ze parkeerden alle vier naast de baar. Daarna droegen wij Sonny de aula in. Aan het einde van de dienst klonk Thunderstruck van AC/DC – een instrumentale versie van dit heftige nummer. Het verlies van Sonny voelde als een donderslag.
We reden de aula uit, de autootjes voorop. Sonny werd in de blauwe (zijn favoriete kleur) auto gezet. We gingen hem uitzwaaien. Ik liep voor de rouwauto, gevolgd door de vier autootjes. Aan het eind van het pad deed ik een stap opzij zodat de rouwauto kon wegrijden. De autootjes stonden stil: één voorop, drie in een rij erachter.
Mijn aandacht werd getrokken door het zoemen van de auto’s. Toen ik keek, zag ik dat de voorste auto zijn wielen bewoog van links naar rechts. Het ontroerde me. Hij zwaaide naar Sonny…